• Uczelnie w Europie Zachodniej mają wysoki poziom infrastruktury (zaplecza technicznego, bibliotek, wypo- sażenia pracowni), co daje ogromne możliwości własne- go rozwoju.

Dwa główne sposoby na studiowanie za granicą to:

studia w ramach programu stypendialnego oraz pełne studia na uczelni zagranicznej.

Studia w ramach programu stypendialnego

Najpopularniejszym programem umożliwiającym stu- diowanie na uczelni zagranicznej przez semestr lub rok jest Erasmus. W ramach tego programu można również wyje- chać na praktykę studencką do zagranicznej instytucji (np. firmy, placówki naukowo-badawczej, organizacji non-profit i innych instytucji, takich jak muzea, biblioteki, szpitale).

Oprócz programu Erasmus istnieją porozumienia oraz umowy międzynarodowe i międzyuczelniane, umożliwia- jące studia w krajach europejskich (np. CEEPUS, Wysze- hradzki Program Stypendialny) i poza Europą (np. Program Komisji Fulbrighta). Przydatne informacje znajdują się na stronie www.nauka.gov.pl (na poziomym pasku trzeba wybrać kategorię „szkolnictwo wyższe”, a potem w menu po lewej stronie „mobilność akademicka i zawodowa”) oraz na www.buwiwm.edu.pl.

• Aby skorzystać z tych programów musisz być już studentką/studentem.
• Wśród kryteriów branych pod uwagę przy podzia- le miejsc są między innymi osiągnięcia naukowe i zna- jomość języka kraju przyjmującego studenta (lub języka angielskiego), niekiedy również aktywność społeczna, sportowa itp.

- W zależności od kraju i uczelni: pozytywne zaliczenie dodatkowych etapów rekrutacji, np. egzaminu, rozmowy kwalifikacyjnej, udokumentowania dotychczasowej aktyw- ności naukowej, sportowej czy społecznej (udział w olimpia- dach, konkursach, wolontariat). Jeśli posiadasz świadectwo matury międzynarodowej, to w zależności od uzyskanych punktów możesz starać się o przyjęcie na wiele prestiżo- wych uczelni bez konieczności zdawania egzaminu.

- Znajomość języka kraju, w którym znajduje się uczelnia i w którym będą prowadzone zajęcia (potwierdza- na odpowiednimi certyfikatami lub sprawdzana podczas egzaminu językowego).

Na uczelniach państw należących do UE obywatele wszystkich państw członkowskich mają identyczne prawa, czyli:

- Jeśli studia są płatne dla obywateli kraju, w którym znajduje się uczelnia, Ty również będziesz za nie płacić, a jeśli są bezpłatne – co jest rzadszym przypadkiem – będą bezpłatne dla Ciebie.

- Miałbyś/miałabyś „prawa socjalne” identyczne z tymi, które mają studenci będący obywatelami kraju, w którym mieści się uczelnia: oznacza to taką samą moż- liwość otrzymywania stypendium naukowego, miejsca w akademiku, legitymacji uprawniającej do zniżek itp.

Podczas starań o przyjęcie na zagraniczną uczelnię potrzebne będzie potwierdzenie ważności (legalizacja)świadectwa ukończenia danej szkoły lub uczelni polskiej, co fachowo określa się „uznaniem do celów akademic- kich”. Najpierw musisz sprawdzić, jakie są przepisy regu- lujące uznawanie wykształcenia w kraju, w którym chcesz posługiwać się dokumentami wydanymi w Polsce (każdy kraj posiada własne przepisy). Jeśli korzystasz z wymiany międzyuczelnianej, podstawowe informacje uzyskasz na własnej uczelni, w jednostce zajmującej się stypendiami zagranicznymi. Zawsze możesz skontaktować się z Biurem Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej (BUWiWM), które pełni rolę krajowego ośrodka informacji o zasadach ogólnego systemu uznawania kwalifikacji zawo- dowych uzyskanych w UE.

Kontakt z BUWiWM będzie konieczny również wtedy, gdy dokumenty o wykształceniu uzyskane w Polsce bę- dziesz chciał(a) wykorzystać do zatrudnienia się za granicą – wówczas uznanie dokumentów określane jest uznaniem do celów zawodowych.