Filmowe opowieści fantasy stały się niezwykle popularne. Choć przenoszą nas do innych światów, zawierają ukrytą życiową prawdę.

Klasyką gatunku fantasy są powieści J.R.R. Tolkiena. Jego dwa najbardziej znane dzieła zostały zekranizowane i mają rzesze wiernych fanów. Chodzi oczywiście o „Władcę Pierścieni" oraz „Hobbita", którego ostatnia część niedawno miała premierę.

Magiczny świat Śródziemia jest piękny i niezwykły. Opowieści o nim niosą ważne przesłania dotyczące życia. Wątek z pierścieniem, pojawiający się w obydwu historiach, pokazuje, jak słabi są ludzie i jak łatwo ulegają pokusie, nawet czemuś tak małemu, ale i potężnemu. Nasze wybory i ich konsekwencje kształtują nas na zawsze. Najlepiej ukazuje to historia Frodo Bagginsa z serii „Władca Pierścieni". Hobbit dobrze wiedział, na co się pisze, podejmując się zaniesienia pierścienia do Mordoru, by tam go zniszczyć. Pomimo wielu trudności i pokus nie poddaje się. Frodo wie, że wszyscy na niego liczą. Wziął na siebie odpowiedzialność, a to bardzo ważne. Trzeba także przyznać, że Frodo nie poradziłby sobie sam, ale na szczęście miał przy sobie wiernego przyjaciela Samwise'a Gamgee, który nie opuścił go do końca wyprawy.

GDY ANAKIN ZMIENIA SIĘ W VADERA

Inną klasyczną pozycją gatunku są „Gwiezdne Wojny" Georga Lucasa. Tę serię znają widzowie chyba na całym świecie. Opowieść ukazuje walkę z systemem totalitarnym. Historia Anakina Skywalkera, który zmienia się w Dartha Vadera, to opowieść o konsekwencjach złych wyborów, które decydują o naszym życiu. Czasem wybieramy dobrą ścieżkę lub, jak w przypadku Anakina, złą. Jego los pokazuje, że te decyzje nie są łatwe i nie można pozwolić dać się omotać komuś innemu. Z kolei kochająca Anakina Padme Amidala staje bezradna wobec jego wyboru. Bo bywa i tak, że jesteśmy bezsilni wobec wyborów innych i choć nie wiem, jakbyśmy kochali drugą osobę, nie jesteśmy w stanie nic zrobić, by uratować ją, gdy zmierza ku katastrofie.

W STARCIU Z VOLDEMORTEM

Warto też wspomnieć o serii o młodym czarodzieju, który został wybrańcem, by pokonać złe moce i przywrócić pokój i bezpieczeństwo w świecie magii. Siedem wspaniałych książek już jakiś czas temu zostało zekranizowanych w ośmiu częściach, jednak mimo to fani Pottera i twórczości J.K. Rowling nadal uwielbiają wracać do nich, a nawet czekają na więcej. W tej historii jest wiele wątków o przyjaźni, miłości, walki ze złem i innych. Niektóre postacie zostały skonstruowane tak, by przekazać istotne prawdy życiowe. Draco Malfoy jest arystokratą, ma bogatą rodzinę. W pierwszych latach nauki w Hogwarcie uważa, że może wszystko i jest ponad innymi. Jest tak do chwili, gdy nie zostanie sprowadzony na ziemię.

Drugą bardzo ważną dla nas lekcją jest to, że miłość jest niezwyciężona, a w cyklu o Harrym Potterze jest wiele na to przykładów. Chociażby matczyna miłość, kiedy Lily oddaje życie za swojego syna. Jej miłość towarzyszy Harry'emu przez cały czas, chroniąc go. A także miłość Severusa Snape'a do matki chłopaka. Kochał ją nawet wtedy, kiedy umarła, i choć nigdy nie odwzajemniała ona jego uczuć, a jej mąż, James, był jego wrogiem, to mimo ich śmierci przez cały czas czuwał nad ich synem i ratował go wiele razy. We wszystkich częściach sagi zostaje przedstawiony jako człowiek zły, a nawet w pewnym momencie jako zdrajca. Dopiero na końcu, w ostatnich chwilach jego życia okazuje, się, że to on cały czas był tym dobrym i niesamowicie odważnym człowiekiem, będąc szpiegiem u Voldemorta.

ŻYCIE WISI NA WŁOSKU

Najnowszą serią fantasy są coraz sławniejsze „Igrzyska śmierci" autorstwa Suzanne Collins. Młodzież niezwykle polubiła tę opowieść. „Igrzyska" opowiadają o młodych ludziach, którzy muszą szybko dorosnąć, bo nigdy nie wiadomo, kiedy przyjdzie ich czas na walkę o przetrwanie.
Fabuła przenosi nas do opresyjnego państwa, w którym ludzie mieszkają w biednych, zamkniętych dystryktach. Władze organizują tam igrzyska, w których biorą udział wylosowani mieszkańcy poszczególnych rejonów. Ludzie muszą walczyć w nich na śmierć i życie, a przeżyć może tylko jedna osoba. Dla władzy jest to tylko widowisko, które transmituje telewizja.

Jest to świat, w którym życie jest bardzo niepewne. Dystrykty od wielu lat żyją w strachu przed władzą, nie ma odważnego, który mógłby się jej sprzeciwić. Jednak pojawia się nadzieja, gdy Katniss podczas ostatniego starcia igrzysk śmierci wyciąga trujące jagody i podaje część swojemu sprzymierzeńcowi z dystryktu, Peetcie. Jeśli zginą obydwaj, będzie to oznaczało bunt wobec władzy, sprzeciw wobec manipulacji i narzuconym zasadom gry. Ten wątek mówi o tym, że każdy gest ma znaczenie. W „Igrzyskach śmierci" widzimy destrukcyjny świat, w którym manipuluje się ludźmi i traktuje ich jak przedmiot zabawy. Trzeba dopiero prawdziwego heroizmu, by ten nieludzki świat pokonać.

Wszystkie te opowieści mają jedną wspólną cechę: w każdej dobro walczy ze złem, jednak ta walka nie zawsze kończy się happy endem, nawet jeśli dobro wygrywa.

Pieśń Krasnoludów

Przyszedł wreszcie, przyszedł dzień -
Król wstępuje w groty cień.
Gad ubroczył krwią jej progi,
Tak wyginą wszystkie wrogi.

Długa lanca, ostry miecz,
Brama twarda, choć w nią siecz!
Złota śmiałe szuka serce,
Kres krasnali poniewierce.

Działa krasnoludów czar.
W ciszę młotów dźwięk się wdarł,
Tam gdzie mrok pod skałą władnie
I gdzie dziwy drzemią na dnie.

Już krasnale niżą wraz
Na drut srebrny błyski gwiazd,
A ze złotych drutów zgodnie
Dobywają harf melodię.

Górski tron już wolny znów!
Ludu słuchaj naszych słów!
Rzucaj góry i doliny,
Bo królowi trza drużyny.

Zew nasz dudni niby młot,
Wróćcie do swych starych grot.
Król u bram już czeka oto -
W rękach skarby ma i złoto.

Bowiem przyszedł wreszcie dzień,
Że król wstąpił w groty cień.
Straszny Gad krwią zbroczył progi -
I tak zginą wszystkie wrogi.

J.R.R. TOLKIEN
„Hobbit, czyli tam i z powrotem"
Przełożyła: Maria Skibniewska