Jadę autobusem. Ze słuchawek chłopaka stojącego obok mnie wyraźnie słyszę dźwięki hip-hopu. Stoję na skrzyżowaniu. Z przejeżdżającego samochodu dudni techno. Idę do szkoły. Zza czyjegoś okna docierają do mnie słowa znanej rockowej piosenki. Wchodzę do mieszkania mojej koleżanki i słyszę... Mozarta.

ludzie z kwadratowymi głowami?

No właśnie. Nastolatków, którzy słuchają muzyki klasycznej jest bardzo niewielu. Dlaczego? Powodów jest mnóstwo. Bo to niemodne, nudne, mało rozrywkowe. Faktycznie trudno wyobrazić sobie imprezę, na której puszczanoby Bacha. Ale głównym powodem jest, według mnie, nieznajomość tej muzyki. No bo gdzie młody człowiek ma usłyszeć np. Beethovena? Na podwórku? Mało prawdopodobne. W MTV też raczej nie puszczają. Czy to źle? Nie wiem i nie mnie to oceniać.

Ale co z tymi nielicznymi, którzy potrafią odróżnić Mozarta od Chopina? Są inni? Gorsi? Sadzę, że nie. Jednak zdarza się, że osoby lubiące muzykę klasyczną są wyszydzane czy wręcz odrzucane przez rówieśników. Nie będę się zagłębiać w problem tolerancji wśród młodzieży, bo to jest zadanie dla socjologów. Zastanawia mnie tylko, czy młodzi melomani różnią się czymś od przeciętnych nastolatków? Bo przecież nie mają kwadratowej głowy czy trzeciej ręki, więc fizycznie są tacy sami. Z psychiką też u nich jak najbardziej w porządku. Bo muzyka nie zmienia ludzi aż tak bardzo, jak mogłoby się wydawać. Sama czasem, po ciężkim dniu w szkole, lubię odpocząć przy muzyce klasycznej. Daje mi ona więcej przyjemności niż rock czy metal, ale to kwestia gustu, a o gustach, jak wiadomo, się nie dyskutuje.

nowe światy

Każdemu polecam by chociaż przez chwilę posłuchał klasyki. Weź płytę od mamy, taty, babci czy kogokolwiek, kto taką posiada, i przekonaj się, co oni w niej widzą. Nie spodoba się - To trudno, dziury w niebie nie będzie. Za to można całkiem przypadkowo odkryć nowe światy. A do tych, którzy już je odkryli, ale boją się przyznać, apeluję: nie wstydźcie się swojego indywidualizmu, bo jest on teraz w cenie!