Kazimierz zwany Wielkim miał pewną słabość: był wrażliwy na kobiece wdzięki. Wiele razy żonaty, nawiązywał liczne romanse. Syn walecznego Władysława Łokietka, reformator, dalekowzroczny polityk, przyczynił się do szybkiego rozwoju państwa polskiego. Ale życie osobiste miał wyjątkowo burzliwe.

Z powodu słabości do kobiecych wdzięków król popadł w konflikt z biskupem krakowskim Bodzantą. W średniowieczu wejście króla w spór z władzą duchowną było bardzo niebezpieczne, groziło to klątwą, a to równało się utracie tronu.
W 1349 roku biskup krakowski wysłał do Kazimierza wikarego katedry krakowskiej, Marcina Baryczkę, z ostrym upomnieniem pod adresem króla. Ten poczuł się urażony i uwięził posłańca, po czym rozkazał utopić biedaka w Wiśle. W związku z tym czynem musiał odkupić swoje grzechy, między innymi fundując budowę krakowskiego kościoła św. Katarzyny.

kim była Esterka?
Najbardziej znaną historią romansów Kazimierza Wielkiego była opowieść o słynącej ze swej urody Żydówce Ester. Wokół związku króla i tej pięknej dziewczyny powstało wiele legend i dzisiaj trudno odróżnić prawdę od fikcji. Niektórzy historycy w ogóle wątpią w istnienie Esterki.
Nie jest jasne choćby jej pochodzenie: być może była córką szynkarza [właściciela lokalu dziś zwanego knajpą - przyp. red.] z Opoczna lub wnuczką rabina z Miechowa. Mogła również pochodzić z żydowskiej dzielnicy Krakowa.
Mimo tych niejasności niektórzy znawcy średniowiecza są przekonani o prawdziwości romansu Żydówki o imieniu Ester z królem Kazimierzem. Wspomina o nim również piętnastowieczny kronikarz Jan Długosz.

rezydentka Łobzowa
Esterka, jako królewska faworyta, zamieszkała w pałacu w Łobzowie. Kazimierz Wielki wybudował go, jak mówi legenda, dla swej wcześniejszej ulubienicy, czeskiej mieszczki Krystyny Rokiczanki.
W chwili pojawienia się pięknej Żydówki Czeszka straciła względy króla i pożegnała się z Łobzowem. Jej miejsce zajęła Esterka. Przez dłuższy czas była wielbiona przez władcę. To właśnie wpływem Esterki niektórzy tłumaczą wielkoduszną politykę Kazimierza Wielkiego wobec społeczności żydowskiej w Krakowie.

szczęście nie trwa długo
Kazimierz, niestety, nie był stały w uczuciach. Mimo dzieci, które były owocem jego nowego związku, znalazł sobie inną kobietę. Dla młodej kochanki był to bolesny cios. Esterka wpadła w rozpacz. Wyglądało na to, że jej czas w życiu niewiernego króla już minął. Według legendy, Ester wyskoczyła z okna królewskiego pałacu do stawu i utonęła.

pamięć pozostaje
Pochowano ją w Łobzowie, a na jej grobie usypano kopiec, który istniał aż do 1949 roku. Obecnie jest to teren Wojskowego Klubu Sportowego, jednak ślady obecności Ester pozostały w innych miejscach.
W wielu miastach, do których król zabierał ze sobą ukochaną Esterkę, jej imieniem nazywano istniejące po dziś dzień średniowieczne kamienice. W Krakowie z piękną Żydówką związana jest kamienica przy ul. Krakowskiej 46, tzw. „Dom Esterki".