Nakręcona przez Stevena Spielberga w 1993 roku „Lista Schindlera” traktuje bez wątpienia o najsłynniejszych wydarzeniach jakie miały miejsce w Krakowie w czasie wojny. Opowiada historię niemieckiego przemysłowca i członka partii nazistowskiej, Oscara Schindlera, który korzystając z nadarzającej się dzięki wojnie okazji, przyjeżdża do okupowanego Krakowa robić pieniądze. Wraz z rozwojem wydarzeń możemy zaobserwować, jak w bohaterze zachodzi powolna przemiana, z człowieka, który zatrudnia Żydów bo mało kosztują, w Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.

Naturalistyczny styl Spielberga sprawia, że sposób przedstawiania przemocy upodabnia film do literatury obozowej, np. opowiadań Tadeusza Borowskiego. Kiedy żołnierz Wermachtu strzela w głowę młodej kobiecie, nie uświadczymy dramatycznych spowolnień akcji i ckliwej muzyki. Na kolana, kula w łeb, truchło w śniegu i tyle. Pojawiają się bardziej artystyczne obrazy (likwidowane getto oświetlane tylko sporadycznymi seriami z pistoletu maszynowego w oknach), ale w większości przypadków śmierć przedstawiona jest porażająco beznamiętnie. Film może poruszyć.

Na pochwałę zasługują wspaniałe kreacje postaci, w szczególności Oscara Schindlera (Liam Nesson), Itzhaka Sterna (Ben Kingsley) i Amona Goetha (Ralph Finnes). Moim zdaniem szczególnie ten ostatni wykonał kawał świetnej roboty. Grany przez niego komendant płaszowskiego obozu, jeden z największych zbrodniarzy i sadystów II Wojny Światowej, naprawdę wzbudza odrazę, nienawiść i niepokój.

Podsumowując, polecam ten film każdemu, pomimo tego, że jest przygnębiający. Szczególnie ci, którzy czują się związani z Krakowem powinni go obejrzeć. W końcu wydarzenia te miały miejsce w naszym mieście.