I po Szortach. Ostatnia lista filmów krótkometrażowych już za nami. A co można było zobaczyć? Od Strefy Gazy, przez szpital psychiatryczny i hiszpańskie ulice, kończąc na rozdaniu nagród. Krótko i dosadnie, czyli tak, jak powinno być w krótkim metrażu.

Zmiana/Vahetus

Większe czy mniejsze - problemy każdy ma. Lecz możliwość ich rozwiązania daje nie pójście na łatwiznę czy zamiecenie wszystkiego pod dywan, ale zrozumienie. Gdy problemy Miiny i policjantki zetrą się w okolicznościach niezwykle paradoksalnych, obie będą musiały odpowiedzieć sobie na jedno pytanie - czy nie pomagam innym sama potrzebując pomocy? Czy udzielając rad, sama takich nie potrzebuję?

Stado/Artalad

Polarek, krótki zarost i donośny głos. Czy to wystarczy, by pociągnąć za sobą tłumy? O ile nazywasz się Steve Jobs, nie będzie to problemem. Jeśli jednak jesteś anonimowym człowiekiem z hiszpańskiego miasteczka, wyjście na ulicę i zebranie grupy współtowarzyszy wydaje się niewykonalne. Ale czy na pewno? Ciekawy pokaz ludzkiego zachowania - ile w człowieku jest ze zwierzęcia? Zapewne więcej niż możemy sobie wyobrazić.

Brak gumek/Sudd

W kryzysowych sytuacjach każdy zostaje zmuszony do podjęcia trudnych decyzji. Gdy bohaterka filmu zostanie jedną z ostatnich ocalałych w epidemii, będzie musiała się przeciwstawić dziwnej chorobie. Lecz gdy brak gumki staje się poważnym problemem ludzkiej egzystencji, czy można myśleć o przetrwaniu? Groteskowo i mrocznie o ludzkiej osobowości.

Check Point

Wojna oczami jedenastolatka wygląda trochę inaczej niż gdy patrzy na nią dorosły. Człowiek, który ma motor może stać się ideałem, a pójście do więzienia najciekawszą przygodą życia. Gdy Suleiman dowiaduje się, że za pobyt w amerykańskim więzieniu rząd finansuje skazanego, postanawia zarobić trochę pieniędzy dla siebie i ojca. Czy powoduje nim chęć przezwyciężenia strachu czy młodzieńcza nieświadomość? Gdy wszystko dochodzi do krytycznego momentu, pojawia się nieoczekiwany zwrot akcji. Jak to na wojnie.

Fatalny błąd/Mauvais Error

I znów komedia przypadku! Sophie oglądając kolejny horror ze znajomymi, zauważa, że trudno jest ją czymkolwiek wystraszyć. Nudne filmy o bladych, czarnowłosych japońskich dziewczynach już nie robią na niej wrażenia. Gdy, idąc ulicą, zostaje przypadkowo porwana, musi zmierzyć się z bardziej realnym zagrożeniem niż klątwa umarłego Japończyka.

Get Out

Gary jest pacjentem szpitala psychiatrycznego. Jego fobia – strach przed przekraczaniem progu – uniemożliwia mu opuszczenie ciepłego, sterylnego pokoiku, w którym mieszka. Gdy lekarz spróbuje wyciągnąć go z pomieszczenia, nie będzie nawet przypuszczał jak daleko będzie musiał wejść w umysł chorego, by zrozumieć o co tak naprawdę w tym strachu chodzi. Ciekawa animacja z bardzo zaskakującym finałem.

Nagroda/El Premio

Nic tak nie denerwuje człowieka jak sukces kogoś innego. Pilar dostając nominację do nagrody za drugoplanową rolę w filmie nawet nie będzie przypuszczać jak trudne będzie jej odebranie. Rozpoczyna się ciężka przeprawa - od doboru sukienki, poprzez zamówienie taksówki i dojście na galę. I gdy wszystko po kolei zacznie się walić, uda się po pomoc do swojego męża, Manuela. Ale czy ten, który minął się z powołaniem aktorskim będzie w stanie ją w wspierać?

To już koniec Pokazu Szortów 2011. Widzowie mogli obejrzeć 22 filmy trwające razem prawie 5 godzin. Tematyka była bardzo szeroka. Gatunki filmowe także były przeróżne. Na zakończenie czeka jeszcze konkurs na Najlepszy Szort według publiczności. A jak odpowiedzieć na pytanie postawione podczas recenzowania pierwszej listy – ile można zmieścić w ciągu dziesięciu minut? Każdy widz mógł się przekonać na własne oczy – naprawdę dużo i naprawdę wystarczająco.