Niedawno oglądałam polski film z czasów PRLu, który bardzo mną wstrząsnął. Stwierdziłam, że warto się podzielić wrażeniami z innymi, a przy tym może zachęcić do obejrzenia.

„Przesłuchanie" nakręcone w 1982 roku (premiera 1989) jest najbardziej antykomunistycznym dziełem. Reżyserem jest Ryszard Bugajski, który do swojego filmu zaangażował wielu teraz znanych i szanowanych aktorów takich jak Krystyna Janda, Janusz Gajos i Adam Ferency.

Wielu z was, pewnie dużo słyszało o czasach komunistycznych w Polsce i zapewne jesteście znużeni historią, jaką przedstawiają wam w szkołach. Oczywiście, nie zakładam że wszyscy, aczkolwiek wiem na własnym przykładzie. Okres wojny i powojenny to raczej ciężki i trudny temat do nauki. Jednakże komunizm to wbrew pozorom bliskie nam czasy. Zapytajcie swoich dziadków, na pewno pamiętają stan wojenny oraz brak niezbędnych do życia artykułów na sklepowych półkach. Warto byłoby wiedzieć, jak żyło się ludziom w tamtych czasach, to przecież nasza historia. „Przesłuchanie" na konkretnym przykładzie pokazuje nam to, co mogło spotkać każdego, przeciętnego człowieka. Nie trzeba się było specjalnie starać o zainteresowanie ze strony pracowników Służby Bezpieczeństwa.

Nie chciałabym opowiadać całego filmu. Co to za przyjemność oglądać film, w którym znamy dokładnie przebieg zdarzeń i zakończenie. Powiem więc ogólnie i krótko. „Przesłuchanie" przedstawia nam historię pewnej artystki, która po jednym ze swoich występów zostaje zaproszona przez dwóch dżentelmenów na drinka. Antonina, bo takie nosi imię, chętnie przyjmuje propozycje. Nie wie jeszcze, że jest to pułapka i że za parę godzin zostanie zamknięta w więzieniu, bo tak się właśnie stało. Dżentelmeni okazują się pracownikami SB i zabierają Antoninę na przesłuchanie.

Za co mogła być zatrzymana? Sama Antonina nic nie zrobiła, natomiast była potrzebna do oskarżenia (oczywiście fałszywie) jednego z jej przyjaciół. Miała podpisać rzekome zeznania, które udowadniałyby mu pewne zarzuty. Artystka odmawia i tak rozpoczyna się jej mała wojna, a przy tym wielka tragedia. Jest ona odcięta całkowicie od świata, rodziny, przyjaciół. Nie ma z nimi najmniejszego kontaktu. Co gorsze, często jest poddawana okrutnym przesłuchaniom. Do samego końca próbuje walczyć z niesprawiedliwością i obłudą. Czy udaje się jej? Przekonajcie się sami.

Film nie jest lekki. Pełno w nim brutalnych scen. Jednak wyobraźmy sobie, że właśnie tak traktowani byli ludzie, często niewinni. Przez to, że został on nakręcony jeszcze w okresie trwania komunizmu idealnie odzwierciedla to, co działo się w tym czasie.

Zachęcam was do obejrzenia tego filmu, bo nie jest to historia jaką dostajemy na co dzień w szkole. Tu pokazane jest, bardzo dokładnie, na czym opierała się polityka władz komunistycznych, jak traktowano przeciętnego obywatela państwa.

Brakuje mi więcej słów, aby opisać to okrucieństwo.